ေရွးအခါက ထီးနန္းၾကငွန္းႏွင့္ အဆက္မျပတ္ စည္ပင္ထြန္းကားလာခဲ့သည္ ရခိုင္ျပည္ႀကီး၀ယ္ ဘဇာ
ေၾကာင့္ တူရိယာကဗ်ာမရွိခဲ့ဘဲ ျဖစ္ရမည္နည္း။ထီးခမ္း၊နန္းခမ္း၊မင္းခမ္းညီလာခံတို႕တြင္ တူရိယာတီး
စၿမဲ ျဖစ္သည့္အေၾကာင္းရင္းကိုေပၚတူဂီ ဘုန္းေတာ္ႀကီး သာသနာျပဳမန္နရိတ္သည္ သီ၀ိသုဓမၼမင္း၏
ဘိသိတ္ေတာ္မဂၤလာအခမ္းအနား၌ ရခိုင္တူရိယာတီးမွဳတ္သီဆိုကခုန္သည္ကို အက်ယ္တ၀င့္ေရး
ထားသည္။ တူရိယာမ်ိဳးတို႕တြင္ကား တစ္မ်ိဳး၊ႏွစ္မ်ိဳး တို႔ကိုသာ ေဖာ္ျပထားသည္။ယင္းေၾကာင့္ လက္
ေတြ႕သာဓကရေစရန္ ေျမာက္ဦးေခတ္ သီရိသူရိယစႏၵရမဟာရာဇာေခၚ၊တနည္းကား အိႏိၵယတိုင္းသား
တို႕၏အမည္ျဖင့္(ေဇာက္ေဘာက္သွ်ာလ္)ေခၚ မင္းဗာႀကီးတည္းထားကိုးကြယ္ခဲ့သည့္(Temple of
Victory)ရန္ေအာင္ေဇယ် ပုထိုးေတာ္ႀကီး ေခၚ သွ်စ္ေသာင္းပုထိုးေတာ္ႀကီး၏လွိဳဏ္ဂူေတာ္ ဒုတိယ အထပ္၊အဂၤါေထာင့္၊ရာဟုေထာင့္တို႕မွ ရခိုင္တူရိယာမ်ားကို တီးမွဳတ္ေနသူတို႕သည္ တီးမွဳတ္လ်က္ပင္
ကခုန္ဟန္တို႕ကို ေတြ႕ရပါမည္။တီးမွဳတ္သူတို႕၏ အနီးအနား၀ိုင္းအုံရဲ ကခုန္ေနၾကဟန္တို႕ကိုလဲေတြ႕
ရပါမည္။အမ်ားအားျဖင့္ ယခုကာလ(ဘဲေလး)ေခၚ အကမ်ိဳးႏွင့္တူေလသည္။မ်ားေသာအားျဖင့္ ရခိုင္
ျပည္တြင္စည္ရွည္မ်ိဳးကိုတီးမွဳတ္ၾကသည္။ထိမ္းျမားမဂၤလာပြဲ၌ ပန္တ်ာေခၚပန္းတ်ားကိုတီးၾကသည္။
ရွင္ျပဳမဂၤလာပြဲ၌ ေဗ်ာစည္ေခၚစည္ေဗ်ာကိုတီးၾကသည္။ တပို႕တြဲလ ရထားပြဲတြင္ တဘက္ပိတ္စည္
ေခၚအိုးစည္ကိုတီးၾကသည္။ဘုရားထီးတင္ပြဲ၌လည္းအိုးစည္ကိုတီးၾကသည္။သီဆိုေသာ ဂီတကဗ်ာတို႕
မွာရကိၡဳင္တို႔၏ တူရိယာႏွင့္ကဗ်ာဂီတတို႕သည္ တၿပိဳင္နက္ေပ်ာက္ဆုံးသြားခဲ့၏။ထို႕ေၾကာင့္ အမ်ိဳးသား
၏ ရိုးရာယဥ္ေက်းမွဳတို႕ကိုရင္းႏွီးဆက္ဆံျခင္းျဖင့္ေဖာ္ထုတ္ၾကကုန္ေလာ့။
ဦးသာထြန္(ရခိုင္တန္ေဆာင္ ၁၉၅၇-၅၈)
သွ်စ္ေသာင္းပုထိုးေတာ္ဆိုင္ရာေဆာင္းပါးေပါင္းခ်ဴပ္မွေကာက္ႏုတ္ေဖာ္ျပပါသည္။
No comments:
Post a Comment